Titre : | Homo homini res sacra : cztery dekady dzialalnosci paryskiego Centrum Dialogu (1973-2015) |
Auteurs : | Aleksander Pietrzyk, Directeur de publication |
Type de document : | texte imprimé |
Editeur : | Zabki : Apostolicum, 2016 |
ISBN/ISSN/EAN : | 978-83-7031-965-6 |
Format : | 501 p. / ill. en noir et en coul., couv. ill. en coul. / 22 cm |
Langues: | Polonais |
Index. décimale : | 940 (Histoire générale de l'Europe. Europe de l'Ouest) |
Catégories : | |
Résumé : |
Rzecz o paryskim Centre du Dialogue – założonym w 1973 roku przez pallotyna ks. Józefa Sadzika ośrodku dyskusyjno-odczytowym.
Rzecz o miejscu, dla którego Jan Lebenstein wykonał słynny witraż Apokalipsa, a Alina Szapocznikow ofiarowała swoją rzeźbę Głowa Chrystusa. Rzecz o miejscu, które Tomasz Orłowski, ambasador RP we Francji (2007-2014), nazwał jednym z najważniejszych ośrodków polskiej myśli niezależnej. Tak ważnym, że „dla wielu Polaków z kraju, którym dane było przyjeżdżać do Francji w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych, rue Surcouf, spokojna paryska uliczka w VIIe arrondissement, stała się jednocześnie czymś bardzo bliskim, ale i bez mała instytucją polskiej tożsamości oddziałującą zarówno na kraj, jak i na rodaków żyjących na emigracji. Gdy myślę o tych ostatnich, czyż nie można z radością powiedzieć, że to właśnie pallotyńskie Centrum szczęśliwie wpływało i wpływa na odmianę przygnębiającego obrazu polskiego Paryża, który pozostawił nam Mickiewicz: O temże dumać na paryskim bruku, / Przynosząc z miasta uszy pełne stuku, / Przeklęstw i kłamstwa, niewczesnych zamiarów, / Za późnych żalów, potępieńczych swarów! Jest obowiązkiem i przywilejem ambasadora Rzeczypospolitej przypomnieć to z taką samą mocą, z jaką wypowiadam słowa: «Ojczyznę wolną pobłogosław, Panie». Chcę skorzystać z tej roli, by wspomnieć wartość dzieła ludzi, którzy stworzyli środowisko «Dialogu», duchownych i świeckich, opozycjonistów i artystów, katolików i niewierzących. Chcę głosić zwycięstwo dialogu nad zacietrzewieniem i głuchotą na argumenty innych. Bo jak mówi francuski pisarz, ksiądz salezjanin Jean-Marie Petitclerc, «najtrudniejsze w sztuce dialogu nie jest mówić, lecz nauczyć się słuchać»”. Zdaniem Jacka Milera, dyrektora Departamentu Dziedzictwa Kulturowego w MKiDN, „ta imponująca spuścizna ma wyjątkową rangę nie tylko w odniesieniu do kultury narodowej, ale również dla zrozumienia złożoności polskiej historii najnowszej. Trudno bowiem przecenić wagę osiągnięć Centrum Dialogu ks. Sadzika (po jego śmierci kontynuowanego przez ks. Zenona Modzelewskiego, ks. Mariana Falenczyka i in.) w zapoczątkowaniu, prowadzeniu i podtrzymywaniu dialogu środowisk emigracyjnych z krajowymi w najtrudniejszych dla polskiej inteligencji czasach. Nie bez racji misja Pallotynów i funkcja Ośrodka porównywane są z działalnością Zmartwychwstańców w okresie Wielkiej Emigracji. W trudnym okresie stanu wojennego znajdowało tu schronienie wielu twórców, artystów, ludzi opozycji demokratycznej. Przy tym charyzmatyczny ks. Sadzik, przyjaciel i mecenas wielu polskich artystów, niezależnie od ich światopoglądu i orientacji politycznej, cenił talent i pasje artystyczne, aktywnie je wspierając”. Lista osób, które miały różnego rodzaju wystąpienia w paryskim Centrum Dialogu (prelekcje, recitale, wieczory autorskie...) obejmuje ponad 270 nazwisk. Gdyby zaś pokusić się o sporządzenie listy gości, uczestników wydarzeń organizowanych na przestrzeni lat przez Centre du Dialogue, to byłaby ona wielokrotnie dłuższa. „Zaiste – pisała Julia Hartwig – był to rodzaj Arki Noego, ze zwierzętami najróżniejszych rodzajów i maści”. „Bo gdzież na świecie – pisał z kolei Stefan Kisielewski – mamy trwającą przez lata polską imprezę, w której spotkać można nazwisko kardynała (wówczas) Karola Wojtyły obok nazwiska Gustawa Herlinga-Grudzińskiego, prymasa Józefa Glempa obok mistrza Józefa Czapskiego, Czesława Miłosza obok Kazimierza Brandysa, biskupa Wesołego obok Sławomira Mrożka, biskupa Rubina i Adama Michnika, Mazowieckiego i Lerskiego, Pomiana i Turowicza, Stommę z Palestrem, Micewskiego z Krynickim, Bartoszewskiego z Wajdą, Odojewskiego z Pszoniakiem, kardynała Macharskiego z Wiktorem Woroszylskim i wielu, wielu innych?!”. Wśród tych innych byli jeszcze choćby kard. Jean-Marie Lustiger, Zbigniew Herbert, Jacek Woźniakowski, Miron Białoszewski, Stanisław Barańczak, Jan Parys, Jerzy Kropiwnicki, Aleksander Smolar, ks. Włodzimierz Sedlak, Halina Mikołajska, Zygmunt Hertz, Jerzy Giedroyc, ks. Józef Tischner, Krzysztof Czabański, Leszek Kołakowski, o. Józef Maria Bocheński OP, Zbigniew Zapasiewicz, Andrzej Seweryn, Daniel Olbrychski, Maja Komorowska, Krzysztof Zanussi, Agnieszka Holland, Lech Wałęsa, Jan Nowak-Jeziorański, Maciej Morawski, Zdzisław Najder, Jerzy Kłoczowski, Kazimierz Braun, bp Tadeusz Pieronek, Witold Kieżun, Stanisław Likiernik, Janina Ochojska, abp Henryk Hoser SAC, Wojciech Fibak, Waldemar Kuczyński, Jarosław M. Rymkiewicz, Marek Łatyński, ks. Janusz St. Pasierb, Mirosław Chojecki, abp Józef Życiński, Bogusław Sonik, Ewa Osińska, Zygmunt Kubiak, Andrzej Drawicz, Jacek Fedorowicz, kard. Henryk Gulbinowicz, Aleksander Hall, Jacek Kaczmarski, kard. Adam Kozłowiecki, ks. Mieczysław A. Krąpiec OP, Jerzy Krzysztoń, Zofia i Kazimierz Romanowiczowie, ks. Jan Twardowski, abp Ignacy Tokarczuk, Andrzej Stelmachowski... |
Exemplaires (1)
Code-barres | Cote | Support | Localisation | Section | Disponibilité | Sous-section |
---|---|---|---|---|---|---|
200088688 | F-PL HOM | Livre | Varsovie | Adultes-Relations franco-polonaises | Disponible |